Leczenie Poronień

W Gynemed diagnostyka i leczenie poronień nawykowych sięga roku 1991.

Należy pamiętać przede wszystkim, że każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnego podejścia diagnostyczno-terapeutycznego. Diagnostykę i leczenie dobiera lekarz dla danej pary.

Leczenie poronień nawykowych to często proces wieloczynnikowy, obejmujący:

  • leczenie zaburzeń anatomicznych

Są to zabiegi małoinwazyjne, np. histeroskopia lub operacyjne, np. u pacjentek z licznymi poronieniami, po wieloetapowych zabiegach histeroskopowych oraz z wrodzonymi wadami macicy (po korekcjach lub bez jak np. macica jednorożna) należy rozważyć profilaktyczne założenie szwu na szyjkę macicy lub pessara w pierwszym trymestrze ciąży; to samo dotyczy pacjentek, u których w poprzednich ciążach rozpoznano niewydolność cieśniowo-szyjkową.

  • leczenie zaburzeń hormonalnych

Np. w zaburzeniach czynności tarczycy konieczne jest wyrównanie zaburzeń jeszcze przed planowaną kolejną ciążą. U pacjentek z zaburzeniem tolerancji glukozy (lub jawną cukrzycą) zaleca się leczenie specjalistyczne celem wyrównania zaburzeń przed przyszłą ciążą.

  • leczenie zaburzeń genetycznych

W przypadku stwierdzenia zaburzeń genetycznych (lub nosicielstwa takich zaburzeń) u któregoś z partnerów, decyzja o kolejnej ciąży powinna być poprzedzona konsultacją genetyczną z oszacowaniem ryzyka niepowodzenia kolejnej ciąży lub urodzenia dziecka z wrodzoną wadą.

  • leczenie poronień nawykowych z powodu trombofilii wrodzonych

Profilaktyka w przypadku poronień nawykowych (i innych powikłań położniczych) u kobiet z trombofilią wrodzoną polega na stosowaniu preparatów drobnocząsteczkowej heparyny i niskich dawek preparatów kwasu acetylosalicylowego.

W przypadku kobiet z hiperhomocysteinemią dodatkowo podaje się preparaty kwasu foliowego (preparaty metylenowane), witaminy B6 i witaminy B12 oraz zaleca się dietę bogatą w warzywa. Stosowanie powyższych preparatów należy zalecić na długi okres przed planowaną ciążą.

  • leczenie poronień nawykowych o podłożu autoimmunologicznym na tle zespołu antyfosfolipidowego

W leczeniu poronień nawykowych oraz zapobieganiu innym powikłaniom położniczym związanym z obecnością przeciwciał antyfosfolipidowych stosuje się preparaty kwasu acetylosalicylowego, heparynę, preparaty poliwalentnych dożylnym immunoglobulin G (IVIG) oraz prednizon. Wymienione leki mogą być stosowane jako monoterapia lub równocześnie w dowolnym zestawieniu.

Prof. Andrzej Malinowski jako pierwszy w Polsce wprowadził do leczenia immunoterapię pod postacią szczepień limfocytami partnera lub limfocytami innych dawców (w roku 1993).

Również jako jeden z pierwszych zaczął diagnozować i leczyć poronienia spowodowane zespołem antyfosfolipidowym lub trombofilią wrodzoną.

U kobiet z poronieniami nawykowymi opisano wiele zburzeń immunologicznych, zwłaszcza związanych z nadmierną aktywnością cytokin prozapalnych szlaku Th1 i Th17 oraz nieprawidłową liczebnością lub aktywnością komórek NK.
W naszym serwisie stosujemy pliki cookies, które są zapisywane na urządzeniu końcowym użytkownika w celu prawidłowego funkcjonowania strony. Szczegółowe informacje o plikach cookies znajdziesz w Polityce plików cookies. Zablokowanie zapisywania plików cookies na urządzeniu końcowym lub ich usunięcie możliwe jest po właściwym skonfigurowaniu ustawień przeglądarki internetowej. Zablokowanie możliwości zapisywania plików cookies może spowodować utrudnienia lub brak działania niektórych funkcji serwisu. Zobacz
Ustawienia cookies
Akceptuje
Polityka cookies
Privacy & Cookies policy
Cookie name Active
Save settings
Ustawienia cookies